Friday, September 25, 2009

[sulyap] wala lang. naisip ko lang

ito ay para sa mga mag-aaral ng Mapua Institue of Technology: noon at ngayon.
ito ay para sa mga estudyante sa iba't ibang paaralan sa buong bansa. noon at ngayon.
ito ay para sa mga kabataang hindi nakapag-aral.noon at ngayon.
ito ay para sa mga kabataang huminto sa pag-aaral. noon at ngayon.
ito ay para sa mga estudyante: iskolar ng bayan ka man o hindi. noon at ngayon.
ito ay para sa mamamayan ng ating bansa. noon at ngayon.

wala lang. naisip ko lang.
bigla ko lamang naalala ang protesta natin (para sa mga MAPUANS) noong ika-14 ng Pebrero 2005 laban sa pagpapalit ng pangalan ng ating paaralan. kung naitaas natin sana ang antasang paglaban sa pagtutol sa pagtaas ng matrikula, mas makatarungan sana. mas may mlitansya!

wala lang naman ito. bigla ko lamang naalala ang mga kilos protesta na tumatabo ng daang libong estudyante mula sa UP at PUP at iba pang mga pamantasan at kolehiyo sa nakaraan lao noong sigwa ng dekada '70. sa bawat pagkakataong may banta ng pagbalahura sa sistema ng edukasyon. isyu man ito ng pagtataas ng matrikula o mapanupil na polisiya sa mga kampus. at kahit ang mga pagkilos laban sa mapanupil at di makatarungang hakbang ng mga nasa pwesto laban sa mamamayang Pilipino lalo't ito ay yumuyurak sa karapatang pantao: lupa, sahod, trabaho, serbisyong pangkalusugan at iba pang mga karapatan. bakit kaya ngayon hindi na pumapantay sa ganoong dami ang ating bilang?

wala lang. naalala ko lang ang nakaraan ng aking mabasa itong kilos protesta ng mga estudyante, guro at mga manggagawa ng paaralan sa University of California.

sa mga Mapuans, may pagkakatulad itong ganitong kaganapan. ang mayor na pagkakaiba lamang ay ipinaglaban nila ang pagtaas ng matrikula. habang ang atin sa nakaraan ay ang ipinaglalaban ay ang pagpapalit ng pangalan na maaari sanang naging mas matingkad kung mas naging mayor ang pagtutol sa pagtataas ng matrikula. anu't-anuman. pagpupugay pa din sa mga naki-isa at nanindigan sa laban. subalit, mensahe ko, nawa ngayon mas makita natin ang kawastuhan na ipaglaban ang pagtutol sa pagtataas ng matrikula. at pagtutol sa KOMERSYALISASYON ng EDUKASYON sa bansa sa pangkabuuan.

sa iba pang mga estudyante sa iba't ibang paaralan, sana makita nating usapin ito ng buhay at kamtayan. kagaya ng nagpapakahirap ang mga magulang natin sa pagtatrabaho, hindi lamang sa pag-aaral ng mabuti nasusukat ang pagpapahalaga sa edukasyon. may panahon talaga na dapat tayong umalma. at kung kinakailangan bumuhos sa lansangan.


"My whole life I wanted to come here. If they increase the fees I will have to drop out. We have to fight this." -Daniella, isang Latina undergraduate nasa ikalawang taon sa kolehiyo mula sa University of California Berkeley campus,

habang nakaupo sa isang lilim, pinaalingawngaw din niya ang panawagan ng maraming iba pa na lumahok sa kilos protesta.

sana ganito tayo ano? sana matutuhan natin at maunawaan nating pahalagahan ang paglaban para sa karapatan natin sa edukasyon. wala lang. naisip ko lang. kahit naman graduate na ang kalakhan sa atin hindi doon nagtatapos ang problema sa edukasyon. darating ang panahon magpapaaral din kayo ng mga anak ninyo. o kaya mga apo. at doon ninyo marahil makikita itong sinasabi ko dito sa pitak kong ito. wala lang naman ito. sabihin na nating paalala pa din. ng isang kaibigan. paalala ng isang kakilala. ng isang kapwa Pinoy na hindi ikinakahon sa pagsusuot ng damit na nagsasaad ng pagkapilipino o pagsusuot ng "dogtag" ipinapakita ang pagkamakabayan o pagmamahal sa bayan.

naalala ko noon sa isang forum laban sa pagpapalit ng pangalan sa mapua, may isang babae kaming ka-schoolmate noong panahon na iyon at nagsalita siya sa nabanggit na forum. sa gunita ko habang umiiyak siya sinasabi niya sa presidente ng paaralan ang ganitong diwa: "sana huwag na pong palitan ang pangalan. nanatili ako dito sa paaralan. nag-working student ako para makatapos bilang isang mapuan. pero ganito pa ang maaabutan ko?"

mas ayos din sana pakinggan kung ganito: " huwag itaas ang matrikula sapagkat mas mabibigatan ang mga tulad kong working student na makapagtapos at maitaguyod ang kinabukasan ng pamilya ko na umaasa sa akin."


pero isipin ninyo, dahil sa hindi natin ipinaglaban ang "libreng edukasyon" o iyong sa pinakamalapit, makatarungang bayarin sa edukasyon hindi na kailangang mamroblema masyado at magpakakuba pa sa pagtatrabaho. wala na sanang kailangan mabaon sa utang. wala na sanang napipilitang magnakaw o magbenta ng laman para maitawid ang edukasyon at gutom na sikmura.

pero ayun na nga. dahil mas naging abala tayo sa pag-aaral at pagtatrabaho para sa pagpupundar ng isang "magandang kinabukasan" para sa pamilyang bubuuin ng bawat isa sa atin hindi natin namamalayan na ang binubuo pala nating lahat ay isang paghuhukay ng libingan para sa kinabukasan ng ating kabataang Pilipino na siguradong kabibilangan ng mga anak at apo ninyo.

naisip ko lang din, nag-aral at nagtapos ang iba ng 4 o 5 taong kurso sa kolehiyo para ano? gumastos ng daang libo o kung tutuusin milyones. para ano? ang iba pa nga, pasintabi na lamang pero nagaganap naman kasi talaga sa realidad, lagpas 4 o 5 taon ang ginugul sa kolehiyo. ang bagsak? walang makuhang desenteng trabaho. ang karamihan hindi ang tinapos nilang kurso ang propesyon sa kasalukuyan. may mga nagpakadalubhasa sa pagka doktor o pagka-engineer para bumagsak lamang sa call center. ang ibang marami din, nangingibang bayan. di mo nga naman masisisi dahil walang matagalang trabahod dito. tsk. pero ang pinupunto ko, nagpakahirap at gumastos ng napakalaki pero nauwi din sa pagpapaalipin pagtapos.

naisip ko lang din. wala bang nagtataka sa inyo kung bakit ang mga bilang ng mag-aaral sa elementarya ay lumiliit pagtungtong sa hayskul at mas masahol ang pagliit pagdating ng kolehiyo? halimbawa may isang daang nagtapos ng elementarya. pagtungtong ng hayskul, maaring kalahati na lamang sila sa bilang. at pagdating ng kolehiyo maaaring dalawampu na lamang o sampu. sa tingin mo bakit? dahil ang hirap ng pera di ba? kaya ang iba napipilitang mag-drop-out. hay.

kung titignan, ang estudyante at manggagawa halos walang pinagkaiba. maliban na lamang sa sumasahod ang manggagawa ng kakapiranggot mula sa kapitalista habang ang mag-aaral at ang mga magulang niya na nagbabayad ng matrikula ay ginagatasan ng kapitalista. parehong preso sa isang nabubulok na sistema na ang nakikinabang ay ang mga GANID na KAPITALISTA at syempre mga kasabwat naMAMBABATAS o NAMUMUNO SA GOBYERNO!

hay. isang malalim na buntong hininga.



wala lang. naisip ko lang ito. siyanga pala, maari ninyong mabasa ang buong istorya ng kilos protesta ng mga estudyante, manggagawa at guro ng University of California dito sa ugnay na ito, paki-click na lamang. maraming salamat.

Thursday, September 10, 2009

[pagtingin] hinggil sa national artist awards

naging mainit kamakailan ang usapin ng prestihiyosong parangal para sa mga alagad ng sining, ang 'national artist' award.ito ay sanhi ng pagkakaroon ng 'dagdag-bawas' para sa bibigyan ng pinakamataas na parangal sa isang Pilipinong alagad ng sining. isang parangal na binahiran na ng maruming kalakaran ng pulitika sa bansa.

ang isyu ng pagkakagawad ng parangal ay naging tila hibla na ng nagkabuhol-buhol na sinulid. kung saan saan na dumako. kung sino-sino na ang nakaladkad na pangalan. at kung sino-sino na din ang nagbabatuhan ng putik o mga 'tirada' upang ipagtanggol ang mga partikular na taong ginawaran ng parangal na hindi naman 'daw' kabilang sa mga inirikomenda.

mabigat ang usaping ito. pero mahalaga at interesanteng suriin at pag-usapan. at sa proseso, dapat may aksyong gawin.

una. ang mahalagang maarestong usapin dito ay ang pagkakaalis ng rekomendadong pangalan ng komiteng naatasan na magsuri at magsala ng mga karapat-dapat na maging national artist. at ang pagkakadagdag ng mga hindi naman nakasama sa mga rekomendado ng komite at ang iba pa nga ay hindi na nakapasa sa komiteng tagapagnomina.

ikalawa. ang pagtingin na 'elitista' o mataas na pamatayan sa pagiging national artist awardee.

sa taong ito ang National Commission on Culture and Arts (NCCA) and the Cultural Center of the Philippines (CCP), ang bumubuo sa komiteng magrerekomenda ng mga karapat-dapat maging 'national artist', ay itinala sa listahan ng mga nominado sina Conde (posthumous for film and broadcast), Lazaro Francisco (posthumous for literature), Federico Aguilar Alcuaz (visual arts, painting, sculpture, and mixed media), and Ramon Santos (music).ito ay matapos ang pagdaan sa proseso at pamantayan ng pagpili.

subalit sa nakakagulat na pangyayari, ang Malaca�ang ay naglaglag ng isa sa katauhan ni Santos at mula sa talaan ipinasok ang pangalan ng mga sumusunod: Cecile Guidote Alvarez (theater), Magno Jose Carlo Caparas (visual arts and film), Jose 'Pitoy' Moreno (fashion design), and Francisco 'Bobby' Ma�osa (architecture). itong mg anaidagdag ay batay sa prebelihiyo ng presidente na maghirang din ng mga national artist na hihirangin.

mabigat. kontrobersyal. may mga puntong naibato na magandang pag-isipan din, tulad ng pagiging 'elitista' ng paghihirang sa national artist.

mahusay talaga itong panghahati ni Gloria. biruin mo nagawa niyang guluhin ang mga alagad ng sining. andyan nang magpasaring sina carlo caparas at cecile guidote-alvarez na gagantihan ng tirada ng mga kagaya nina almario at lumbera at iba pang artista o alagad ng sining na tutul sa nangyaring anomalya sa pagpili ng 'national artist' ngayong taon. sa isang banda, nakatulong ito upang pagbigkisin ang mga alagad ng sining. totoo naman kasing mahirap pagbigkisin ang mga alagad ng sining. kaya sa isang bahagi nakakatuwa ang epekto. ipinapakita pa din ang pagmamalasakit at pagiging mabilis sa pag aresto sa mga buktot na gawi lalo pa't ang kasangkot ay subok ng tiwaling mga opisyal sa pangunguna ni GLORIA.

dapat maging malinaw lamang. makita natin na ang puno't-dulo ng lahat ng ito ay ang ginawa ni Gloria at ng kanyang mga korap na kasapakat o kasabawat. ang pag-abuso sa prebelihiyong magpasa o magpasok ng pangalan para hiranging national artist. dahil dito, nararapat lamang na magbigkis hindi lamang ang mga alagad ng sining sa usaping ito kung hindi ang mamamayang Pilipino. ang usapin ng pambabalahura ay talagang di katanggap-tanggap. ang pagpili ng mga magiging "National Artist Award" ay sagrado. kinakatawan nito ang sambayanang Pilipino. kaya wasto lamang na bantayan natin ito at pangalagaan. kailangan ibalik nila ang inilaglag nila mula sa orihinal na talaan. at aralin ang mga dinagdag na apat. at sa huli, makita natin ang kawastuhan bakit nananawagan tayo ng pagpapatalsik ng pekeng pangulo na ito. pati ang mga "alagad ng sining" at ang prestihiyosong "national artist award" ay nilapastangan.

mula sa mga kaganapan, dapat maagap na maaresto ito at magbalangkas ng bagong panuntunan upang magkaroon na ng malinaw na pamantayan hanggang saan ang kapangyarihan ng presidente sa pagpapasok ng karagdagang nominado sa mga magiging "national artist" ng hindi naiisangtabi ang mga komiteng naatasang pumili at maghain ng rekomendasyon at hindi naaabuso ang kapangyarihan nito.

pag-isipan natin. timbangin. MAKI-ISA ka sa laban.

*ito ay ilan lamang sa pagtingin ng may akda sa isyu. maaaring hindi akma sa iyong naiisip subalit hangad kong makatulong sa pagbuo ng higit na matibay na paninindigan at solusyon sa nalikhang problema ng rehimeng US-Arroyo. maaring bagsakan mo ng komentaryo upang mas makatulong. bukas po ito sa opinyon. salamat. - piping walang kamay

Wednesday, September 2, 2009

kung ano ang puno ganun din ang bunga







mikey arroyo: "...ill-gotten? hindi naman gaanong kalakihan iyan..."

**ang kapal ng mukha! hindi gaanong kalakihan? palibhasa mana sa mga magulang na kurakot kaya binabalewala ang halaga ng pera ng taongbayan basta sila makapangurakot lamang. mahusay paglaruan ang batas. ang kapal pa na maghamon na kung may nakikita tayong mali idemanda o maghabol tayo sa korte? tinamaan na ng mahusay na kawatan. talagang pati ang hustisya dudumihan. matapang na makipagharap sa korte dahil kayang kaya nilang paikutin ang hustisya sa bansa.

may araw din kayo sampu ng mga tuta ninyong korap sa gobyerno!

-piping walang kamay

Wednesday, August 5, 2009

[pagtingin] matuto tayo sa kasaysayan*

alam nating may mabigat tayong tungkuling ituwid ang nilikhang bagyo nitong kanyang pagpanaw.

c cory ay kapugay pugay noong nakiisa sya sa malawak na bilang ng mamamayan na tumindig upang labanan ang tiraniya at pasismo ng rehimeng US-Marcos. subalit matapos nito unti-unting dumilim muli ang paligid sa kanyang pamumuno. at sa kanyang pagpanaw may dapat tayong itama. pakikiramay ang ating hinahatid.

subalit di dapat i-kompromiso ang katotohanan at may dapat tayong likhaing pagtitindig:
huwag nating kaligtaan ang mga MAGSASAKANG biktima sa HACIENDA LUISITA!
at ang maraming iba pang biktima ng mapanlinlang at anti-MAGSASAKANG polisiya na CARP!

kailangan nating itindig ang katarungan at hustisya para sa mamamayang biktima ng pyudal na pagsasamantala at pasismo ng estado.
kailangan nating itindig ang demokrasyang patuloy nilang NIYUYURAKAN. silang nasa pwesto at patuloy na nangungunyapit sa pwesto at sinasaid ang yaman ng mamamayan. sa mamamayan ang demokrasya.
silang mga ganid sa yaman.

utang natin sa sambayanang kumilos noong EDSA 1 and isang antas na paghulagpos mula sa madilim na kabanata ng ating kasaysayan. hindi kay CORY hindi kay Cardinal SIN, hindi kahit kanino ang parangal sa tagumpay ng EDSA 1.

sa MASA... sa MASA ANG PARANGAL!

tayo ang mapagpasya! susi SAMA-SAMANG PAGKILOS para sa pagkamit ng tunay na demokrasya! sapagkat wala pa ding demokrasya sa kasalukuyan na tayo ay tinatamasa! tuloy ang laban! para sa pagkamit ng pambansang demokrasya!

*mauulit at mauulit ang kasaysayan. upang ihambalos sa kukute natin na dapat na tayong matuto at tahakin ang wastong landas ng paglaban.

Wednesday, July 22, 2009

Real time updates ng LAKBAYAN 2009.

magpasama tayo para sa pagkilos sa byernes sa liwasang bonifacio...

Link

Saturday, June 20, 2009

[tula] sa amang tahimik na nagpoproprotesta

sa amang tahimik na nagpoproprotesta
ni Maria Baleriz

alam kong tutol ang iyong pasya
sa aking tinatahak na kalsada
taliwas sa pinangarap ninyo ni ina
para sa aking nagmula sa inyong pagsinta
hangad ay makitang nakatoga
nagmamartsa upang kunin ang diploma
at makitang maalwan ang buhay may pamilya

subalit sa akin walang bahid pagsisisi
ang katunayan masaya ako sa desisyong pinili
sumunod pa rin ako sa inyong bilin
pumaroon ako sa magpapasaya sa akin
at nakakatulong sa marami, dapat ko kamong tiyakin

kaya nga sa mga kilos protesta
kasama akong nagmamartsa
ng libo-libong ibig din gumradweyt na
mula sa pagsasamantala
mga anak at ina at kahit katulad mo:
dakila kong ama...
mga kababaihan, katutubo't kabataan,
mga magsasaka't manggagawang lumalaban
sa pambubusabos ng mga ganid na dayuhan

silang ibig ding maranas ang maalwang pamumuhay
isang makatarungan at malayang buhay
kagaya ng pangarap mo at ni inay
para sa akin at sa iba pa ninyong mahal na inakay

pero akin ding nakita kapos ang ma protesta
kaya kahit tutol ka at ang iba pa sa pamilya
tinunton ko ang kabundukan para sa hangad na paglaya
nakipamuhay sa maraming aping magsasaka
hawak ay armas para sa armadong pakikibaka

hangad kong maunawaan mo itong naging pasya
at batid kong matatanggap ninyo't pag-aalinlangan mawawala
dahil din sa iyo ama kaya ko ito ginawa
sapagkat di ko na nais pang kayo ay maghirap
at ang mga susunod pang dakilang ama sa hinaharap


**pinilas na bahagi mula sa tula.

Image by FlamingText.com

Tuesday, May 5, 2009

[pagtingin] sa patalastas na "AKO MISMO" **

 babala. (paumanhin kung mahaba at tamarin ka)
pag-isipan mo din itong pagtingin ko na maaaring mababaw at walang katuturan subalit baka makatulong din. minsan dapat mong tingnan ang ilalim para higit mong matimbang kung kaibig-ibig nga ba ang nakikita sa pang-ibabaw. 


may isang patalastas na madalas ipakita ngayon sa telebisyon. isang minutong patalastas kung saan kabilang ang ilang kilalang personalidad kagaya nina Ely Buendia, Angel Locsin, ang mag-amang Edu at Luis Manzano, Chris Tiu, Maxene Magalona, Charice Pempengco, at Arnel Pineda. sa unang tingin, maganda ang pagkakagawa. tumatalakay sa pagmamahal sa bayan. babaybayin ang ilan sa mga usapin sa lipunan sa kasalukuyan.makinis at malinaw ang pagbitaw ng mga linya. swabe ang palitan ng mga tao at pagsasalita nila. isang paraan upang ipakita na kinakatawan nila ang iba't-ibang sektor ng lipunan. mayroong nagmula dati sa mahirap o iyong tinatawag na mula sa slum area kagaya ni Efren Penaflorida Jr. mayroong galing sa relihiyong Islam. mayroong women's rights advocate, kinatawan mula sa simbahan, isang child prodigybusinessmanbasketball player, manunulat, estudyante, mang-aawit, internet celebrity at iba pa. pero ang kapansin-pansin, walang magsasaka, manggagawa at indibidwal mula sa slum area sa patalastas. walang mahirap. walang madusing. lahat sila propesyonal o nakakaangat na o nasa gitnang uri. lahat sila, sa bandang huli ng patalastas ay bibigkas ng "ako mismo" habang inilalabas nila ang dog tag. pagkatapos nito mababasa mo ang mga katagang ito: 

Ikaw, ano mismo ang gagawin mo?
Sign up and be counted. 

mabibitin ka. maiintriga. at susundan mo ang  ilan pang mga impormasyong ipinaskil nila sa patalastas. susundan mo ito sa internet sa "www.akomsimo.org". o kaya magtetext ka sa AKOMISMO at ipapadala mo sa 2861.

kapag binista mo na ang kanilang website, nananatiling misteryoso pa din nag dating.consistent, in fairness. hanggang sa makapagparehistro ka na. ito ang malalaman mo tungkol sa kung ano ba ang AKO MISMO campaign na ito.

Ano nga ba ang AKO MISMO?
ayon sa kanila (mula sa kanilang website):

"AKO mismo is about YOU…

… making a stand and taking real action for the causes you believe in. Causes that you yourself can truly pursue to make a real, positive difference to your fellow countryman, to your country.
It is for you who still dare to hope that life for millions doesn’t have to be a hopeless battle against problems like poverty, illiteracy, unemployment.
It is for you who believe that not enough is being done about our country’s problems. And that to do right things, you’ll do them yourself.
It is a movement where you can show your patriotism and compassion, and make these traits infectious.

It’s about action that eradicates hopelessness in every Filipino.

How hard will this be to accomplish? Well that will be entirely up to you.
In AKO MISMO you get to choose the cause you wish to pursue. No cause is too small as long as it is a noble one. All we ask is that you make a pledge to do it.
You yourself can pledge anything: from teaching English to your yaya’s kid, to making sure that your barangay is dengue-free.
Or make a pledge to do your part in ending corruption, prostitution, illegal drugs or the inhumane treatment of animals. The choice is yours.
No matter how small, as long as you pledge that you yourself will take action, it’s sure to make a big difference.
Giving more hope for Filipinos to stop merely surviving, and start living. And it starts with you.

MISMO yan. "


mahusay na sana. pero may problema sa laman. sa mensahe. sa mapanlinlang na paraan. ngiti.


una, ipinapakita na agad ang pagiging komersyalisado nitong kampanya. kita mo na agad na may malaking kitang malilikom mula dito. isang kampanyang tinutulak o pakulo ng SMART telecommunications. sa pagpasok pa lang ng text na kakain na ng load ng kahit sinong magtetext, hanggang sa dog tags na tiyak namang ibebenta nila, masasalamin mo na agad na KITA o TUBO ang tinuturol nito o pangunahing layunin. makikita mo na agad na isang pakulo na naman ng mga kapitalista upang pagkakitaan ang tao. pagkakakitaan pa din ang isa sa mga motibo kaysa sa ipinapakulong pagbabago sa bayan.

pangalawa, sa mas malalim pang pagtingin, gagamitin ito ( ang mga impormasyon ng mga nagpatala sa kanilang website sa www.AKOMISMO.org), at maaari naman talagang magamit, sa kampanya para sa eleksyon 2010 (a political ploy). kahit sinong pulitiko na may kakayanan at handang magbayad ay maaaring makakuha ng mga datos mula sa SMART telecom sapagkat ang maiipong mga datos mula sa mga lalahok sa AKO MISMO website ay lilikha ng isang database na maaaring magsilbing voters mapping.  at ang higit pang nakakatakot dito, ang mga impormasyon ibinigay mo mula sa pasagot sa required details para makapagpatala ka gaya ng: mobile number, name, address at iba pa ay maaaring magamit sa eleksyon. at ang pinakamalala, COMPUTERIZED ELECTION  na ang tinutulak sa 2010. kaya nakikinikinita na natin ang paglitaw ng demands sa mga computer genius at hackers. dayaan na naman. "kamown". maaari din nating masilip ang anggulo na si MVP (Manny V. Pangilinan) ba ay may balak tumakbo?

panghuli, ang mensaheng pagbabago ng bayan sa pamamagitan ng pagsisimula sa sarili. 

"AKO".  "sarili". "indibidwal".

tama ito sa isang bahagi. dahil kailangan simulan sa sarili. subalit mapanganib ito sa kabuuan. dahil mahuhulog tayong lalo sa kahirapan. bakit? dahil sa sandaling sariling pagtingin mo na lang ang paiiralin mahuhulog tayo sa maaari pang ikalugmok ng bayan. ang simulan sa sarili na kampanyang ito'y isang estratehiya ng burgesya o ng mga naghahari-harian (nagsasamantala) upang panatiliin ang tinatawag nating status quo. upang panatilihin ang pagkakawatak watak ng tao. ilalayo at ilalayo lang tayo nito sa pagiging walang pakialam sa tunay na ugat ng problema. 

ang "AKO MISMO" na kampanya dito ay mas nagtutulak ng indibidwal at hiwalay na pagkilos para sa pagbabago at pag-unlad ng bayan sa halip na pagtutulak mismo sa sarili na makialam, makisangkot, at makibaka para sa panlipunang pagbabago sa pamamagitan ng"kolektibong pagkilos". 

magandang suriin din natin dito ang mga "testimonya" mismo. doon sa mismong patalastas, nabanggit ang "ayoko ng magreklamo" "ayoko ng umasa sa iba" , "ako na ang kikilos", at "ako na ang gagawa ng paraan" na ilang mga kataga o linya na kabilang sa buong patalastas. mga katagang mas makasariling layon ang tatampok imbes na kolektibong interes o interes ng nakararami. paano nga ba natin ipapakita ito sa aktuwal. halimbawa: ang kalagayan ng relasyon ng mga manggagawa at mga kapitalista. ilang usapin sa relasyong ito ay baybayin natin. kahit mababa na ang sahod ng mga manggagawa, hindi pa din ba sila magrereklamo kahit nagkakandabaon na sila sa utang? magtatrabaho na lang ba sila at ipagsasawalang bahala ang pagsasamantalang dinaranas nila? at itong mga kapitalistang ito, bakit hindi nila mapagbigyan ang dagdag sahod na hinihingi ng mga manggagawa bilang karapatan naman nila ito at pangangailangan. paano mo itutulak ang mensahe ng "AKOMISMO" na kampanya?

paano lulutasin ng AKOMISMO ang problema ng mga taga SQUATTER's AREA? bakitdemolisyon imbes na disenteng tirahan at maayos na pagkakabuhayan o pangmatagalang trabaho ang ibinibigay sa kanila? lahat at hindi isa ang may problema. kinakatawan na ba niEfren Penaflorida Jr. ang lahat ng mga kabataan o mga naninirahan sa mga slum areas bilang doon din siya nagmula? bakit hindi magawa (tinatawagan ko ang mga nasa kongreso, senado, at mga nasa malakanyang) na libre ang edukasyon sa lahat? i-applyninyo ang akomismo sa ganitong paraan at tiyak ko na magkakaroon ng edukasyon ang lahat at pati ang mga isisilang pa lang at hindi lang ang iilan ang makakapag-aral. sa lipunang ito, matagalang proseso ang tagumpay pero kapag mag-isa ka lang malabong maabot mo ang tagumpay. sa akomismo kasi tayo ay parang mga alimango sa isang sisidlan na nagsisikap makalabas sa pamamagitan ng paghahatakan din. ipinakita at pinatunayan na ito ng kasaysayan. tamang simulan sa sarili pero hindi dapat hiwalay. dapat tukoy at koordinado. KOLEKTIBO. sama-sama.

totoong may problema sa lipunan at kailangan ang "ako" para sa pag-unlad pero kung ang akong ito ay hindi lalahok o magiging koordinado sa "tayo" walang tagumpay tayong makikita.ang akomismo ay magtutulak sa buhaghag pa rin na pagkilos. at ang buhaghag na pagkilos ay hindi tutungo sa kaayusan. kapos ang "akomismo" sa pagbibigay ng dapat na pagkilos. hindi lang sa antas ng pagbabayad ng buwis, o paglilinis ng kapaligiran, o paglaban sa katiwalaan o korapsyon, o paglilinis ng bakuran o pag-aaral ng mabuti. makakamit ang panlipunang pagbabago. dapat tayong lumabas kasama ng sambayanang pinagsasamantalahan at isulong at ipaglaban ang isang lipunang makatarungan para sa lahat. ang akomismo ay kapos sa pagtukoy ng talagang ugat ng problema at paano ang sama-sama nating magiging pagkilos upang solusyunan ito.

mas ayos pa ito marahil kong "TAYO MISMO". sama-sama tayo. koordinado. may direksyong iisa. para sa bayan. para sa pagbabagong mabuti para sa mamamayan. doon nakakatiyak tayo ng tagumpay para sa mithi nating pagbabagong panlipunan.

ang ako mismo na kampanyang ito ay dadagdag lang sa mga santambak na na parehong kampanyang inilunsad sa nakaraan na hindi rin nagtagumpay. sama-samang pagkilos pa din ang susi. "TAYO". at hindi "AKO". "MISMO"! ***


also posted in: dugo ang tinta ng digma

Wednesday, April 8, 2009

[tula] sa muli

baon ko ang makotong nag-uumapaw sa aral
mga luha at pagod at sakripisyo
armas na tangan ko'y hindi bibitiwan
sandatang gamit para sa paglaya
saglit na mawawalay
sa piling ng mga dahon at mga halaman
sa tabi ng mga puno at kabundukan

hanggang sa muling pagkikita
magsasama din sa muli
ang ikaw at ako
doon sa kanayunan ng ating pakikibaka
bitbit sa muli
armas ng ating pakikibaka
sandata ng ating hangad na paglaya
sa kamay ng mga dayuhan
at lokal na mapagsamantala
pero sa muli
sa pagtapak muli nitong mga paa
hindi na lang ako ang makikita
kundi ang maraming iba pa
na layon ding lumaya mula sa pang-aapi
sapagkat ang pakikibaka sa piling mo
kukuha ng lakas para sa pananagumpay


Image by FlamingText.com